PIŠE Slavko JOVIČIĆ SLAVUJ: BiH i reprezentacije...
Autor sjovicicslavuj | 11 Oktobar, 2009 | read_nums (544)PIŠE: Slavko JOVIČIĆ SLAVUJ
11. 10.2009.
Dan nakon odigravanja fudbalskih utakmica za plasman na svjestsko prvenstvo, koje će se iduće godine održati u Južnoj Africi, utisci se polako svode u realne okvire i analiziraju se svi detalji i rezultati konačnog bilansa, odnosno plasmana mnogih evropskih reprezentacija.
Pošto je u BiH sve sporno, i skoro sve još nedefinisano, eto, i fudbal se, ovdje drukčije shvata, mada se igra istim loptama, standardiziranim od strane Fife i Uefe.
Naime, u subotu su nogometaši BiH igrali odlučujuću utakmicu sa Estonijom za plasman u baraž i uspjeli su da Estonce poraze na njihovom terenu sa pristojnih dva gola razlike u korist „Ćirinih sinova“...
Samo sat kasnije, fudbalska reprezentacija Srbije je u direktnom susretu protiv Rumunije na beogradskoj Marakani direktno odlučivala o svom plasmanu na svjetsko prevenstvo i ne samo da je odlučila, nego je sa „petardom“ u mreži, do nogu potukla Rumune. U izvanrednom ambijentu na prepunoj beogradskoj Marakani, sve što je lijepo i što krasi fudbal, kao najvažniju sporednu stvar na svijetu, vidjeno je. Vidjen je nestvaran ambijent frenetičnog navijanja srpskih navijača, navijača koji za svoje ponašanje i bodrenje srpskih mladića na terenu, zaslužiju najveće ocjene i samo riječi pohvala.
Slavlje U Banja Luci nakon pobjede Srbije nad Rumunijom....
E sad o utakmicama i njihovim refleksijama na stanje nacija u BiH.
Tri konstitutivna naroda u BiH su se različito ponašali i osjećali nakon subotnje fudbalske noći. Najradosniji su svakako bili Srbi iz Republike Srpske, čijih je nekoliko hiljada navijača bilo direktno prisutno na Marakani.
Nakon što je beogradska utakmica decenije završena i nakon što se samo moglo čestitati fudbalerima Srbije na sjajnoj igri i plasmanu na svjetsko prvenstvo, istovremeno se slavlje prenijelo i na ulice u skoro svim gradovima Republike Srpske. Po već provjerenom scenariju, prvo su gradovima kružile na desetine automobila okićenih zastavama Republike Srpske i Srbije uz, naravno, zaglušujuću buku automobilskih sirena i pjesmu navijača ogrnutih srpskim zastavama.
Slična navijačka euforija se odvijala i u gradovima Federacije u kojima su Bošnjaci dominantna večina. Slavila se pobjeda BiH nad Estoncima i plasman Ćirinih momaka u baraž, a baraž je posljednja, ali i mngo neizvjesnija stepenica za plasman na svjetsko prvenstvo.
Sasvim različita slika je bila u gradovima sa hrvatskom večinom, posebno u Zapadnoj Hercegovini i u Centralnoj Bosni, Kiseljaku, Vitezu... Oči hrvatskih navijača u BiH, bile su okrenute prema utakmici u Ukrajini, gdje su igrale reprezentacije Ukrajine i Engleske. Hrvatski navijači su bili uz Englesku reprenzentaciju, jer bi pobjeda Engleza davala velike šane reprezenraciji Hrvatske da se i „kockasti“ nadju u baražu i da tu traže svoju šansu za plasman u Južnu Afriku. Ali, očekivanja Hrvata iz BiH su se raspršila kao mjehur od sapunice, jer su Englezi izgubili i tako je Ukrajina i definitivno eliminisala momčad Slavena Bilića i iz teorijske mogućnosti za odlazak na svjetsko prvenstvo....
Tako su, doduše, tri naroda u BiH imala različite razloge za zadovoljstvo, odnosno nezadovoljstvo. Raspletom završnice kvalifikacija, Srbi iz Republike Srpske, naravno imali su najviše razloga za radost, jer je Srbija, kolo prije kraja i definitivno vizirala pasoše za učešće na najvećem fudbalskom takmičenju sljedeće godine u Južnoj Africi.
Golovi sa utakmice Srbija - Rumunija...
Bošnjaci sa strepnjom i dalje očekuju presudne utakmice u baražu, dok Hrvatima ostaje samo žal za propuštenom šansom za plasman Hrvatske, koja više nema skoro ni teoretskih šansi da se nadje čak ni u baražu.
Estonija - Bosna i Hercegovina 0:2
Još jednom se pokazala sva podijeljenost u BiH i to je realnost, ne samo fudbalskog trenutka, već i ukupne situacije u Bosni i Hercegovini. I definitivno u BiH, fudbal i nogomet nisu jedno te isto, mada se radi o istoj igri i fudbalsko-nogometnoj lopti!? O ljubavi i patriotizmu prema BiH, ovaj put, ni riječ! Fudbal je, kako rekoh, ipak najvažnija sporedna stvar na svijetu. Živio fudbal!
